Hayatla aram ne zaman düzelse
Birşeyler içimi kemirir durur
Ne zaman birşeyler içimde iyileşse
Sanki deryalar yüreğimde kudurur
Usulca topladım sana kalbimdeki sana ait kırıntıları
Her birini bir güversinin kanadına yapıştırdım
Bıraktım herşeyi ben akışına
Sanırım aklımı seninle çok karıştırdım...
Biliyor musun?
Her elimi uzattığımda boşluktu tuttuğum
Her dokunmak isteyişimde hiçbir şeydi bulduğum
Her yemin edişimde bozmak oldu sonum
Ben böyleyim işte..
Böyle büyük sevdim seni
Söylesene kim sevdi seni bu kadar körü körüne
Bu kadar beklentsiz..Bir varlığı seviyor olmak kolaydı her zaman
Bense yokluğunu sevdim senin
Kolay olan varlığını değil
Zor olan yokluğunu sevdim
Dönmen için değil
Hiç dönmeyeceğini bilerek
Sevmen için değil
Hiç sevmeyeceğini bilerek
Koskocaman bir sensizliği içimdeki her bir hücreye itinayla yerleştirerek
Gittiğin yollara mutluluk duaları serperek
Beklemeden
Ağlamadan
Dönmen için yalvarmadan
Ölmeden
Yaşaya yaşaya
Ve
Acımı sindirerek sevdim...
Anasayfa 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Salı Ekim 02, 2007 10:22 am
